Sponzen Ridder

dit is steeds meer een blog, dan wel een homepage

donderdag, februari 27, 2014

ThingsThatFitPerfectlyIntoThings

Helemaal mijn site!


dinsdag, februari 25, 2014

Antiroos

Het is niet voor het een of het ander, maar is dit er toch niet een beetje over?

Die Aldi toch.


maandag, februari 24, 2014

Lafaard

Ik weet nog toen er de eerste keer iemand écht gedood werd op de televisie.  Een man met een hand-gun, een nekschot.  Dat maakte zelfs nog meer los dan de eerste keer bloot op de buis, vermoed ik.  Want eigenlijk weet ik het (net) niet van zelf mee te maken - ik werd pas vijf rond de dag dat de Amerikanen met helicopters van het dak van hun ambassade in Saigon vluchtten.

Mijn ouders waren er toen wel, bewust.

Vandaag ben ik zelf ouder, en zie je gewoon live mensen die neergeschoten worden op het nieuws.  En wie het daar niet ziet, die kan zich er op het internet niet voor verstoppen.

Ouder ben ik ook, en ik weet niet welke van de twee het is: kleine apen die hier rondlopen en waardoor je helemaal de kluts kwijt raakt als ze zich verbranden, of een vinger verliezen.  Of zou het letterlijk dat ouder worden zijn, dat je weerlozer maakt.

In ieder geval: ik kan er niet naar kijken.  Echt niet. Beelden uit Syrië niet, beelden uit Oekraïne niet (gelukkig is er nog tekst).

Ik zet het af, omdat ik het niet wil weten. En als het af staat, dan is het niet.

Struisvogel.


Zuckerzon

Kijk! De ochtendlijke wandelingen met het gedierte zijn weer overheerlijk. Het is de tijd van het jaar dat de zon Instagram na-aapt:
Hoe blijven ze het verzinnen.

Straks gaan ze nog iets bedenken waarbij je berichtjes kan uitwisselen met je reisgezel op de trein, *zonder* een app te gebruiken.  Of een teken met je hand, voor in het verkeer, als je iets goed vindt (of net niet).


zondag, februari 23, 2014

Die keer dat het winter was



vrijdag, februari 21, 2014

De vervelende stilte die dan eventjes valt

Awkward moment van de dag: ernstige vergadering.  Zo eentje van het type met-een-van-de-weinige-mensen-die-échte-beslissingsbevoegdheid-hebben. En in dit geval theoloog zijn.

Een medewerker gebruikt de hippe term "Universal design" op de slides. Ofzoietsdateropleek.

Ondergetekende geeft blijk van onkennis en verontschuldigt zich ervoor met een theologische kwinkslag: "Wat betekent universal design eigenlijk? Intelligent design ken ik wel, maar dat is vermoedelijk iets anders."

Waarop de overzijde goedbedoeld antwoordt, vertrekkende vanuit een zelfverzonnen betekenis van intelligent design, maar zonder dat toe te geven: "Jaah, het is ongeveer hetzelfde, maar meer gericht op, bijvoorbeeld, mindervaliden.".

Hm.

Gelukkig greep mijn buur snel en tactvol in.


[Coda met belerende levensles:
  Aldus, gij jong volkje dat dit lezen moogt,
  wees nooit te beroerd om te bekennen,
  zelfs als het van den geleerden oogt,
 dat ge iets blijkt niet te kennen.

  Zekerste indien men met buzzwords betoogt.
---]


donderdag, februari 20, 2014

De code doorbroken

Een van de redenen waarom "gewone" mensen informatici niet snappen, is omdat het beoordelingsvermogen van een doorsnee mens vertroebeld wordt door een volledig onbelangrijke vraag: "Waarom?".

Waarom wil je linux installeren op een rekenmachine?
Waarom wil je de vierkantswortel van twee berekenen met zoveel miljoen cijfers na de komma?
Waarom zou je een printer gebruiken om "Eye of the tiger" af te spelen?

Waarom? Omdat het kan.

Uiteindelijk kunnen wij ons over de jaren '80 ook afvragen, "In 's Hemels Naam, vertel ons, Waarom?!"


maandag, februari 17, 2014

Herzele

Gisteren was ik met twee van onze kerels in Herzele, in een zeer intelligent gebouwd cultureel centrum.
We gingen kijken naar het verjaardagsoptreden van deze meneer (voor de ene kerel) met als speciale gast deze meneren (voor de ander). Het was erg leuk én goed.

Als academicus kan ik u de volgende resultaten van mijn experimenteel onderzoek mededelen:

  1. rond 1991 moet de laatste persoon met een gevoel voor humor Herzele verlaten hebben;
  2. in Herzele verlaten de bejaarden de zaal nog tijdens de bisnummers van hun idool om zeker een stoel te hebben in de cafetaria;
  3. mattentaarten (de verjaardagstaart) moet je écht eten in de streek van de mattentaarten; overheerlijk.


vrijdag, februari 14, 2014

Assertieve ober, of is het arrogant?

Nu moeten obers natuurlijk ook niet overdrijven.

Komt hij fijntjes uitleggen dat "crème brulde, de naam zegt het zelf 'brulée' dus gebrand wordt he meneer; enfin ik wil met u niet in discussie gaan, maar."

Aaah, dat komt uit het Frans! Dat ik daar zelf niet aan gedacht had.

Begrijp ik plots weer waarom mensen met iets als Tripadvisor beginnen.  Nooit zien ze mij er nog.


donderdag, februari 13, 2014

Assertieve klanten


Wat moet dat lastig zijn, tegenwoordig, om in een restaurant te werken. Al die mensen die kookprogramma na kookprogramma hebben gezien. Gordon Ramsey vloekend aan het dabben in alweer een gerecht (begin van de show). Peter Goossens met zijn tuitmondje lurkend aan een ander (kwiesson!). Als je dan als restauratier zo een groepje kenners over de vloer krijgt, dan weet je het wel. Allemaal hebben ze commentaar opgespaard van achter de vuren van hun kookeiland.

Brrr, dat zou ik nooit doen, denk ik dan.

En toch: ik zat gisteren de betere brasseriekeuken uit te proberen en heb tot mijn eigen verbazing iets droogweg teruggestuurd.

Crème brulée die smaakte naar asse. Ik heb het geprobeerd, maar kreeg het echt niet binnen. Zelfs niet met mijn eet-je-bord-leeg-opvoeding. Recht uit het kampvuur.

Terug naar de keuken, die handel!

Helemaal on-mij.  Zou ik dat gedurfd hebben als ik niet ook mijn portie aan kookprogramma's had gezien?


woensdag, februari 12, 2014

Assertieve studenten

Studenten zijn soms als vrouwen: ze zijn boos omdat ik ze verkeerd begrijp als ik hun woorden, ik zeg maar wat, letterlijk opvat.

Zo komt een vriendelijke kerel langs om een vrijstelling op te eisen die we hem beloofd hadden.  Beweert hij. Want kijk, hier heb ik een mail van u! Uit september!

In die mail:
- student: "Kan ik vrijstelling krijgen voor vak A - deel I?"
- SR: "Neen, dat kan niet, voor deel I krijg je geen vrijstelling."

Zijn argument: "Jamaar, ik bedoelde in mijn mail eigenlijk deel II van vak A. En als jij daarop zegt dat ik geen vrijstelling heb op dat deel II, dan heb ik dus wel recht op vrijstelling op deel I van dat vak!"



maandag, februari 10, 2014

Warm aan het hart

Lief toch, zo een kereltje dat rond je nek komt hangen.

Met zijn warme geurige armpjes er helemaal rond, zodat hij zachtjes in je oor kan fluisteren
"papa, jij en mama zijn bij de liefste ouders van de wereld!"

Hm. Een wetenschapper in the making.


zondag, februari 09, 2014

Thermofun

Thermische camera's zijn fun!


Helemaal niet griezelig.
Wel opvallend hoe zo een hond zijn warmte beter binnen kan houden dan een kereltje. Ze hebben een lichaamstemperatuur die hoger is dan de onze...
Helaas is het nuttige doel waarvoor ik het ding had geleend mislukt...


maandag, februari 03, 2014

Dom is soms slim

Na het NVA congres van gisteren kreeg ik op youtube ineens overal reclame voor campagnefilmpjes als deze.

Tenenkrullend, zegt u? Amateuristisch?

Goed doordacht, natuurlijk: de partij probeert zichzelf in de markt te zetten als een wat naïeve, soms amateuristische partij die (dus)helemaal nieuw is. Nog groen achter de oren. Dit in tegenstelling tot de gelikte campagnes van de "tradionele" partijen. Heel menselijk ook, vandaar telkens de bloopers op het einde.

Het is een politieke variant op de beroemde Dovy spotjes met de dialect sprekende CEO: iemand die zo onhandig communiceert, dat moét wel een goede vakman zijn!

Net als die spotjes, gaan de filmpjes bovendien over iets  (laminaat, migranten, werk, belastingen,...). Proper gemaakt, als campagne, tenminste vanuit mijn amateur-oogpunt bekeken.

Wat ik dan weer persoonlijk te goedkoop vind, is het lijstje van "verbintenissen" dat ze in de filmpjes hebben gegoten.

Er zijn 5 titeltjes, die elk helemaal mappen op het kiezerspotentieel van de "klassieke" partijen. Op zich goed gevonden, maar te doorzichtig om mij te overtuigen. Zodra ik het gevoel heb dat men mij probeert te manipuleren, zet ik me schrap.

Laten we even het kwisje doen. Plak de termen CD&V, VLD, SP-A, VlaamsBlok en Groen! op de volgende titels:

  1. "Verantwoordelijkheid belonen" (tip: "Een warm en sociaal beleid.")
  2. "Misbruik beteugelen" (tip: "Eerlijke migratie zonder achterpoortjes")
  3. "Samen vooruitgaan" (tip: "Meer solidariteit")
  4. "Minder overheid, meer bestuur" (tip: "Minder regels")
  5. "Oog voor de toekomst" (tip: "Duurzaam denken over energie")
Tiens, er is één grote Vlaamse partij wiens programma niet voorkomt in het lijstje.

Héy, eigenlijk kan je die filmpjes als een doe-de-stemtest gebruiken: vink per topic aan met hoeveel filmpjes je akkoord bent et voila: je weet voor welke partij te stemmen!

Ik hou van verkiezingen.



zondag, februari 02, 2014

Natuurpunt

Het was weer vogeltelweekend vandaag.

Normaal gezien is dat telkens leuk, maar vandaag waren twee ontgoochelingen mijn deel.

  1. Door de warme winter blijven de vogels lekker thuis, waar eten genoeg blijkt te zijn. Behalve 7 dikke, luie mussen.
  2. Natuurpunt doet alsof ik hun een plezier doe met dat tellen. Daarna vraagt het mijn naam, adres, telefoonnummer, emailadres, geboortedatum en geslacht.  Verplichte velden!
    Behalve de gemeente geef ik daar uit principe dus sterretjes in.  Niks aan de hand.
    Tot ik zie dat Natuurpunt mij het volgende vinkje (no pun intended)  laat aanklikken: "Ik heb mijn gegevens nagekeken en ga akkoord dat Natuurpunt mij informeert over hun activiteiten".  Er is dus géén mogelijkheid voorzien om te melden dat je niet wilt dat die gegevens gebruikt worden.
Naast het feit dat het zoooooo 2008 is, hierbij een foei, zo dik als de mussen. Foei.

[Update: de vriendelijke meneer van Natuurpunt laat weten dat het een jammere vergissing is; onder dat nakijkvinkje stond inderdaad nog een extra ding met "ik wil op de hoogte gehouden worden van de activiteiten van Natuurpunt".

Helemaal 2014, zo snel reageren.]


Nerdy opmerking van de dag

Het moeten dus niet altijd informatici zijn, en zelfs geen ingenieurs.

Context: kinderen en Golden Retrievers zijn het nogal snel eens wanneer het gaat om de bestemming van een zondagse tocht.  Modder. Moos. Tenminste, de exemplaren uit beide groepen die in ons bezit zijn.

Zo kwamen we vanochtend terecht aan een speeltuin-in-aanleg, met een modderig veldje ernaast (in Leuven bouwt men graag verkavelingen in moerasgrond, en dan moet de projectontwikkelaar wat van zijn miljoenen afpitsen om ernaast een excuus-speeltuintje aan te leggen). Bleek het over een opgehoogd stuk te gaan, dagenlang door buldozers zacht gereden.

SR: "En toen zakte ik er tot aan mijn knieën in. Zoals drijfzand in een stripverhaal; griezelig eigenlijk."
De meelevende bioloog: "En, was het aeroob of anaerobe modder?"




FYI1: ik ben er uitgeraakt. Mét laarzen en al.
FYI2: het verschil tussen de twee toont zich het simpelste in de geur.  Uw darmen zijn een anaeroob medium.
FYI3: uiteraard probeerden de kids er zo snel mogelijk *ook* in te zakken. Met 75% succesrate. Enkel degene die het hardste probeerde, bleef boven.