Wacht neen toch rap nog iets

Ik heb een mening over het oversubsidiëren van zonnepanelen!

Dat zit zo. Tegenwoordig kan je een installatie van 5000 kilo-Watt-piek laten installeren voor ongeveer 12500 euro. Op 20 jaar tijd brengt dat (optimale dak oriëntatie, berekening op aanvraag) een 70000kWh op, wat aan een prijs van 20cent 14000 euro waard is (700 per jaar).

Maar 12500 euri vandaag is meer waard dan 14000 binnen 20 jaar. Leen je 12500 euro aan een groene rente van 2,5% dan betaal je 800 euro per jaar af. Een rente van 4,5% maakt er zelfs al meer dan 950 euro van, terwijl je er "maar" 700 krijgt. Hence de subsidies.

Maar 35cent groen-stroom-certificaat-subsidie per kWh is meer dan nodig. Enkel met de fiscale tegemoetkoming, in combinatie met de marktprijs van een groenstroom certificaat (7cent) ben je al uit de kosten. Want samengeteld brengen die per jaar (met de rente meegerekend) ongeveer 500 euro op.

De beperktere winst heb je dan nodig om het risico te dekken en de panelen na 20 jaar afgevoerd te krijgen.

Belle Electra

Trots. Ik ben er vorig weekend in geslaagd om mijn energierekening te ontcijferen.

"Hoezo?", hoor ik u denken, "Dat is toch gewoon totaal_verbruik/totale_prijs intikken op de calculator!" Nope.

Onze vrienden van Electrabel doen namelijk hun uiterste best om de totaalprijs te verdoezelen. Dus vind je op de afrekening geen totaalbedragen (inc. btw.) terug, maar wel een kudde getallen die je moet optellen/aftrekken en dan soms ver-btw-en of je voorafbetalingen in doorrekenen. Zo krijg je bv per persoon en per gezin 100kWh "gratis", maar deze worden niet doorgerekend als energie, maar wel aan 14 cent. Wat toch wel een onderschatting is.

Enfin, in nacht&weekendtarief betalen wij 16,35 cent per kWh, het dagtarief is 21,29 cent. Bij benadering is het 10 cent voor de stroom overdag, 7 cent 's avonds en 10 cent distributie. Gemiddeld komen we uit op 18,85 cent.

Ik wilde dat graag vergelijken met de kostprijs van een liter diesel, een kubieke meter gas of een kilo suiker. Maar je ziet meteen dat je met een probleem van eenheden zit:

• de echte eenheid van energie is Joule, maar in de praktijk rekenen we in kWh (een uur lang 1000 Watt)
• gas wordt verkocht per m³, maar gefactureerd per kWh
• diesel en benzine worden verkocht per liter, maar de energieinhouden zijn evenredig met hun gewicht
• suiker wordt ingeboekt in kiloCalorieën 

Voor wie zijn basiscursus fysica vergeten is:

• Een Joule is een kleine eenheid (één seconde lang één ampère laten lopen over een volt potentiaalverschil), ongeveer gelijk aan de energie waarmee 100gram boter vanop 1 meter hoogte tegen de grond kwakt. Dat werkt ook met 100gram koffie.
• Een Calorie is de energie die (ongeveer) nodig is om 1 gram water 1 graad op te warmen, 4,1858 Joule
• Een kiloWattUur (kWh) is 3,6 megaJoule

Omzetten is niet simpel, maar soms wel verrassend. Zo kan je makkelijk omrekenen da t de energie die je nodig hebt om een kop thee (20cl) aan de kook te brengen, ongeveer evenveel is als energie om een trap van 100 meter op te klimmen. Misschien moeten we eens een tabelletje maken waarin alles is samengevat.

Volgens wat snelle berekeningen kom ik qua prijs (maart 2011, benaderende waardes) uit op:

Energiebron	prijs/kWh
Aardgas	0,0590 €
Benzine (98)	0,1799 €
Diesel	0,1443 €
lpg	0,1232 €
Huisbrandolie	0,0853 €
Steenkool	?
Elektriciteit (piek)	0,2129 €
Elektriciteit (dal)	0,1635 €

De rest is voor een andere keer.

Liefde (bis)

Het is weer oud papier. Wat een heerlijk moment! Als het oud papier buiten staat, dan wordt elke hondenwandelaar een beetje voyeur.

Want wie heeft er in de straat een nieuwe televisie gekocht? En hoeveel inch dan wel? En waar hebben ze overal een nieuwe stofzuiger? En wie krijgt het Pallieterke, of wie leest er de Story? Je kan er niet naast kijken.

Wie gooit het papier slordig in een doos van de Aldi? Wie maakt er autistisch gelijke pakjes van, met henneptouw vastgesnoerd tot een stapel burgerzin? Papier is geen afval, het is een statement.

Bij het oud papier outen mensen zich op alle vlakken.

En zo kom je van je buren soms zelfs meer te weten dan je zou willen.

Liefde

Zij (8): "Papa, wie is Cupido?"
SR: "Dat is een engeltje dat rondvliegt met pijl en boog; en als het een pijl door je hart schiet, dan ben je verliefd."
Broer J. (6): "Doet dat dan geen pijn, zo door je hart?"
SR (enkel bij het terug er uit halen)
Zij (rolt met de ogen): "Maar J. toch, het gaat hier wel om een *liefdespijl* hé."

Als in: dat weet toch iedereen.

Eeuwige roem

Toen ik, enige tijd geleden, nog een klein schildknaapje was en de speelplaats van mijn lagere school onveilig maakte, toen waren er drie iconen. Drie namen die onveranderlijk in moppen en verhalen terugkwamen: Eddy Merckx, Brigitte Bardot en Jantje.

Nu ik mijn kinderen bezig hoor, blijkt dat van die drie namen er maar één is die de tand des tijd overleefd heeft, ééntje wiens prestaties zo historisch zijn geweest dat ze de generaties hebben overstegen.

Jantje.

Daar zit vast een diepe les in verscholen.

Een congres naar mijn hart

Hond loopt niet achter fietser aan

Filmpjes doen we hier zelden, maar de hebbiksomsietsaanvanuofwadde?-blik van dat beest is te kostelijk.
Via.

Creative Commons

En dan staan je foto's plots bij een artikel over pedofilie.

(link via K.)

Privacy

Moeilijk.

Dochter M. is acht en fan. Gelukkig (nog) niet van een groep die haar tot piercings brengt, of van dat Bieber gedoe, al zal ze vrij zijn te kiezen, maar van een stel mooie jongens uit Volendam. Fan zijn, dat blijkt fantastisch, het is een nieuw stuk van de wereld dat open gaat. Zo zijn we in de Lotto-arena gaan kijken, tot veel te laat 's nachts.

U kent hen niet, tenzij u in Nederland zou wonen. U kent haar niet, tenzij u dit blogje leest. En toch heb ik het gevoel dat ik haar privacy zou schenden als ik konde zou doen van de heerlijke dingen die fan-zijn met zich mee brengt. Papiertjes die we vinden, dingen die ze declameert, of opzoekt met youtube en internet. Want fan-zijn maakt je ook kwetsbaar. De grens tussen toegelachen worden en uitgelachen is soms dun. Het is hare privé.

Eigenlijk zou ze een eigen blog moeten hebben, dan kon ze die dingen zelf beslissen.

Op welke leeftijd begint dat eigenlijk, privacy?

Taaltip van de dag

(voor wie hem kent, 't is van de Momis)

Zeg niet: "Ik had vorige week een keelontsteking."

Zeg wel: "Ik heb vorige week een keelontstoking."

Omdat ze het vroegen

“A public union employee, a tea party activist, and a CEO are sitting at a table with a plate of a dozen cookies in the middle of it.

The CEO takes 11 cookies, turns to the tea partier and says, ‘Watch out for that union guy. He wants a piece of your cookie.’ “

Al decennia geldt: als het ginder regent, begint het hier niet zoveel later te druppelen. Maar het politieke debat is er toch wat heviger op dit moment dan hier, waar de regeringsvorming al sinds september stil ligt (en we dus in feite helemaal geen record hebben gebroken).

Lotto

De Sponzen Ridder doceert.

Bij de Lotto kan je de statistiekjes downloaden van de nummers die het meest/minst werden getrokken.  Vriend M. meldt tongue-in-cheek gewijze dat hij uiteraard de nummers gaat nemen die het minste getrokken werden, want die worden de volgende keer zéker uit de ton gehaald.  Al zou je ook kunnen redeneren dat je net de nummers moet nemen die het meeste getrokken werden, omdat daar misschien een mechanische reden voor is.

Beide strategieën zijn natuurlijk verkeerd: als je een redenering volgt die met grote kans door anderen ook gevolgd wordt, dan zal er meer kans zijn dat je je winst zal moeten delen. Wat een groter verlies is dan de winst die je maakt door de (verondersteld) betere statistiek. 

De beste lotto strategie is dus: geen strategie volgen.

Hé wacht eens even. Was de Lotto dan niet een belasting op domheid?

Eventjes heb ik dat ook gedacht, maar dat is te kort door de bocht. Mensen spelen niet met de Lotto om geld te winnen - we weten dat we gemiddeld verliezen. Mensen spelen met de Lotto omwille van het wat-als-gevoel. Wat als ik win. Dan zal ik. Het klopt dat ik, als ik oneindig veel levens zou hebben waarin ik oneindig veel zou spelen, zeker verlies. Maar in dit éne leven schat ik een Lotto winst in als het krijgen van "een nieuw leven". Iets wat een speler hoger inschat dan het bedrag dat voor dat nieuwe leven moet dienen (2 miljoen euro is veel, maar ook weer niet zoveel).

En dus volgt dit riddertje de volgende strategie: één keer per jaar koop ik een lotto biljetje, en geniet van het wat-als gevoel. Maar ik kijk niet naar de trekking, want dan kom ik veel te snel te weten dat ik niet gewonnen heb. Neen, ik laat het biljetje gewoon in mijn portefeuille zitten. Zo blijft het wat-als-gevoel het langste hangen. En dat is uiteindelijk waar ik voor betaal.

Als dat geen strategie is. Hah.