Die avond op het perron

Avond. De kou is al weer verpakt in een snijdend windje.

Onderaan de trap, in de tunnel, staat een kerel de reizigers op te wachten.
In zijn ene hand een bos rode rozen, in zijn andere een beker dampende koffie.

Was ik zijn liefje, ik zou wel weten welk te willen.