7 inches of love

Ik heb een nieuwe beste vriend. Hij is 7 inch in diameter, heeft een mooi capacitief scherm, een Cortex van 1Ghz en wat grafische OpenGL acceleratie. Hij is Frans van geboorte en heet Archos. Voor zijn prijs - 1/3 van een Samsung Galaxy Tab - het mooiste stukje hardware dat ik in lange tijd heb gezien.

Ik wil al een tablet sinds het jaar 2000. Maar in de visie van Microsoft was een tablet - net als een netbook - een geamputeerde laptop. En wat kan je daar nu mee doen? Een visie waarmee zij de tabletmarkt vakkundig de kop indrukten, geheel volgens hun pc-centered bedrijfsmodel. Een ereader kwam al in de buurt, maar het moest (weer) duren tot Apple op het eenvoudige idee kwam om een tablet te zien als een gsm-met-méér, ipv een computer met minder. En om haar community via een appstore dingen te laten verzinnen om ermee te doen. Zo werd de tablet markt in twee stukken gesplitst: het geamputeerde model (met harde schijven, flash ondersteuning en windows 7) en het méér-model (met solid state en dedicated software).

Wonderwel bleek er een derde instap in de tablet markt te bestaan, met dank aan Google. Archos is een fabrikant van multimedia players die dankzij Android de functionaliteit van zijn machientjes kon uitbreiden. Een tablet als multimediaplayer-met-méér (daardoor van nature dik in orde qua video, scherm (zelfs hdmi output) en batterijduur). Een derde hond in het kegelspel die, bijna toevallig, een braakliggend marktaandeel toegespeeld krijgt: géén iPad wannabee, géén opgeblazen high-end smartphone, maar gewoon leuk speelgoed dat met zijn prijs binnen de gouden vork van 200-300 euro zit. Een prijs die overigens aangeeft wat de winstmarge op die andere tablets is.

Wat ik ermee kan doen? Simpel: 95% van mijn recreatief internet/computergebruik. Mail, rss, epub, kindle, web, maps, youtube, divx en de Angry Birds natuurlijk.
Door zijn beperkte omvang en processor brengt het (voor mij) opnieuw de inhoud van het net naar voren, eerder dan de vorm. Waarover later meer.

Gedichtendag!

Je ogen zijn leuker
Dan andere ogen
Het lijken wel vogels
Duiven of zo
Je wimpers de vleugels
Die even bewegen
Je vliegt bij me binnen
Als ik naar je kijk
En jij kijkt naar mij tegelijk.

J. Herzberg

Citaat van de dag

"Yeah, hopelijk tot nooit meer!"

(iets te opgeluchte student onderaan een examen)

Meer sneeuw.

[pic]

Tip van de dag

Zeg niet: "Amai, er ligt veel rommel in uw auto."
Zeg wel: "Tiens, ge kunt uw auto gebruiken om het verschil tussen netto, bruto en tarra uit te leggen!"

Overeenkomst met bestaande personen is louter toevallig.

Komma

In deze tijden van snelle communicatie, vergeten we wel eens het belang van correcte interpunctie. Een komma, bijvoorbeeld.

In Frankrijk ontstond er een stevige rel toen Martine Aubry haar partijgenote en concurrente Ségolène Royale kleineerde met een dodelijk zinnetje:
-"Elle est un petit peu impatiente, la Ségolène."
'La Ségolène', het is alsof Di Rupo iets zou zeggen als "hij heeft lange tenen, ons Bartje".
Ambras dus, in het huishouden van de Franse PS, tot blijkt dat de vrouw in kwestie niets anders zei dan:
-"Elle est un petit peu impatiente là, Ségolène."
En het is geen spinning-van-achteraf-zoals-in-Amerika, als je goed luistert dan blijkt het nog te kloppen ook.

Gehoord via Alain Gerlache. U wist overigens al langer dat Bert Kruismans daar een keer in de week de vrolijke Frans/Vlaming uithangt, al zijn wij nog net meer fan van het kapoen-gehalte van Thomas Gunzig.

About to Fail

In deze photoshop-tijden is een foto als deze gemakkelijk na te maken.

[pic]

Maar hij is dus nikske geknipt noch geplakt.

Arm land

Niet in mijn naam. Echt niet.

Niet verstandig, evenmin.

Moe

Ok, je hebt hard gespeeld in het loopkot.
Ok, je bent een beetje vuil.
Ok, je baasje maakt je vast aan een bank, om uit te rusten.
[pic]

Maar je hebt toch nergens getekend dat je er *onder* ging liggen?!

Pletsen

Kent u dat gevoel?

Wanneer er een geparfumeerde enveloppe in de bus ligt, uw naam in sierlijk handschrift op de achterkant? En je enkel nog twijfelt tussen het snel openscheuren en verslinden, dan wel nog even genieten van de spanning van de belofte van een nog onbekend bericht?

Wel, ik vermoed dat dat niet meteen tante Annies stijl is.

Maar kijk eens wat er in onze bus zat!

Over de inhoud weiden we niet uit (de column is de reden waarom wij Vacature lezen), maar qua vormgeving is het ook erg geslaagd.

School

Zij: "Wij hebben vandaag geleerd wat een vierkante meter is. Weet jij wat een vierkante meter is?"
Hij: "Neen."
Zij: (neemt een blad papier en tekent er een vierkantje op) "Kijk."
Zij: "Dit is een vierkante meter. Maar dan wel in het klein hé."

Droog, geel zand

Klaroengeschal alom, het zijn weer examens. Drie weken van oogsten wat hard werk en onophoudelijke inzet heeft laten groeien.

Bij elke student schrijf ik een kort stukje uitleg in verband met het examen. "Goed geleerd, van buiten, met inzicht, naast de vraag, redelijk, onnauwkeurig, black out," u kent dat wel. Een deel van het examen verbeter ik nl. achteraf, en die termen schetsen dan de context.

Zag ik gisteren in mijn puntenlijst bij een student enkel één term: "Kempenzoon".

Die avond op het perron

Avond. De kou is al weer verpakt in een snijdend windje.

Onderaan de trap, in de tunnel, staat een kerel de reizigers op te wachten.
In zijn ene hand een bos rode rozen, in zijn andere een beker dampende koffie.

Was ik zijn liefje, ik zou wel weten welk te willen.

Communicatie

Professioneel, is hoe VMMa de communicatie rond de belspelletjes organiseert. Zwijgen, tot je iets te zeggen hebt. En het dan goed organiseren.

De kritiek is gekend: belspelletjes maken financieel misbruik van de kijkers, en ze overtreden zelfs de wet.

Er komen twee berichten via Belga die letterlijk overgenomen worden door de krantensites:

(a) "De kansspelcommissie wist al een jaar van het bestaan af van de rekensleutel, [...] berekend door rekenwonder Gaëtan De Weert." (lees: wij zijn ter goeder trouw)
"De commissie werd gevraagd om een evaluatie te maken [...]. Daarvoor heeft [de kansspelcommissie] volgens de krant ook de wiskundige formule gekraakt [...]." (lees: wij zijn ook een rekenwonder!) ('de krant' is De Morgen, waarin vreemd genoeg dit bericht verschijnt)
"Begin 2010 werd het evaluatierapport overgemaakt aan de zes bevoegde ministers die vertegenwoordigd zijn in de commissie. Zij ontvingen ook een advies om de rekenraadsels te verbieden." (lees: de politiek is in fout)

Gewenste conclusie: het ligt aan de politiek.

(b) "De gouden jaren van de belspelletjes zijn al een tijd voorbij. In 2009 meldden zowel Endemol als de Vlaamse Mediamaatschappij (vtm, 2BE) [...] verlies geleden hadden aan de belspelletjes. Dat staat in een confidentieel evaluatieverslag van de kansspelcommissie, schrijven de Corelio-kranten" (merk op: beide krantengroepen krijgen hun primeur)
Samengevat brachten de spelletjes van augustus tot december 2009 1,5 miljoen euro op. Na "aftrek van kosten" melden Endemol en VMMa samen een verlies van 0,5 miljoen euro.

Gewenste conclusie: het is geen afzetterij, deze beklagenswaardige mensen maken er zelf verlies op!

Die belspelletjes kosten dus zogezegd 400.000 euro per maand (4.8mio per jaar) om op antenne te brengen. Hm. Zou ik hun boekhouder eens mogen lenen?

Maar qua communicatie kunnen er velen een puntje aan zuigen.

note: voor de rekenaars onder u: het jaarbudget van VMMa (tv & radio) zal rond de 200 miljoen euro liggen.

Moderne mensen

Het volgende is mij niet helemaal zo overkomen, maar met al die communicatie van tegenwoordig zit het er soms toch niet ver af.

telefoon: "biep"
X (sms): "seg, leest gij uw mail niet of wat?"
SR (sms): "ik zie niks in mijn mailbox, op welk account?"
X (sms): "uwe google, twee dagen geleden"
SR (checkt mail)
X (mail): "bel mij eens op, ik zit met een praktisch probleempje"
SR (telefoon, voicemail): "ja, kbennekikket, ik probeer straks nog eens opnieuw"
SR (sms): "neem uw telefoon eens op"
X (chat): "sorry, ik zat op een meeting"
Google (SR is offline, maakt van chat een mail)
SR (leest mail)
... ...
X (telefoon): "ja, sorry dat ik efkes ambetant was, maar eigenlijk is het niet meer dringend; Ik zat met een statistisch probleem/deadline op het werk, maar we hebben het ondertussen anders opgelost"
SR (telefoon): "Was het een leuk probleem?"
X (telefoon): "Eigenlijk wel, ik zal het anders efkes op mail zetten."
SR (telefoon): "Liefst op mijn google account, anders mis ik hem misschien."
X (chat): "Het is een nogal groot bestand, ik zal het in mijn dropbox zetten."

En dan gebruik ik nog geen facebook.

Bedrijfsleven

Als je in de nijverheid werkt, dan mag je gave termen op je naamkaartjes zetten. In het Engels enzo.

Dit weekend merkte iemand op dat al heel wat jongere mensen in onze branche niet meer als bv. "Junior Web Developer" door het leven gaan, maar al "Senior" zijn.

Nu weet ik dat er bij shampoo, vrouwengerief en hondenvoer etc een verfijnd multidimensioneel systeem van naamgeving bestaat. "Ultra medium super dry extra coton layer" ofzo, en korrels van "puppy/adult/senior" over "high activity/maintenance/light" met "classic/lamb and rice/...". Elke mogelijke combinatie nog eens in zakken van 3/5/15kg. Daarom zijn dierenwinkels en grootwarenhuizen zo groot.

Om een lang verhaal kort te maken, wierp de vraag zich meteen op: bestaat er zoiets een "adult web developer"? Of is dat gebonden aan één specifieke industrietak.

Bekentenis van de dag

Die ochtend op de loopweide. Onze pup dolt met een boxer (footage volgt later), terwijl de baasjes converseren.

SR: -"En hoe heet jullie hond?"
Baasje: -"Sugar. Naar Sugar Jackson."
SR: -"Naar de bokser" (waarop frank valt: bokser/boxer)
B: -"En die golden retriever van jullie?"
SR: -"Flip."
B: -"??"
SR: -"Hm. Naar de papegaai."

In een mens zijn hoofd zijn de dingen altijd logischer dan wanneer je ze uitspreekt.

Mooi

Als je leert spreken tijdens een bepaalde periode van het jaar, dan heeft dat blijkbaar veel invloed op je woordenschat.
Zo staan wij 's morgens met de kleinste kerel (1.5) naast de kerstboom enthousiast de lampjes aan te steken en roept hij: "Mooi!"

Dan lopen we naar de gekleurde lampjes bij het raam, doen ze aan en zeggen naar waarheid: mooi.
Elke dag opnieuw.

Toenstraks stond hij ineens in de keuken kwaad te roepen "Mooi. Mooi! MOOI!"
Nogal traag viel mijn frank. Wat hij stond te roepen was natuurlijk: "Dat er #@$%& eens iemand het licht komt aan doen!"

Dat de dokwerkers nu maar eventjes wegblijven.

Zigzag

Vandaag tufte ik rustig langs de E19 richting Mechelen Noord.

Bleek dat de uitspraak "zigzaggen tussen de putten in het wegdek" helemaal niet spreekwoordelijk is, maar tamelijk letterlijk genomen mag worden.

Resultaat: een mooi beeld van een colonne dansende auto's en vrachtwagens, walsend van links naar rechts. Spijtig dat ik geen camera bij had.

(en de bedenking dat het asfalt vooral onder de verfstrepen lijkt te verslijten)

Toen moest ik toch even glimlachen

Het is al een week geleden, maar toch.

Radio 2 reporter bij het begin van de solden duwt zijn micro onder de neus van enkele shoppers: "Enne... hoeveel heeft u vandaag al uitgespaard?"

Iebeej

Ik koop redelijk wat tweedehands (auto, huis, gsm, fototoestel, lens), maar tot nu toe nog nooit op Ebay. Tot vandaag.

Terwijl ik dit typ zie ik de seconden wegtikken. Nog 2 minuten en 45! 44! 43!

Wonderlijk hoe ze je het gevoel geven bij "kopen" te "winnen".

(of te verliezen, dat zien we binnen 127 seconden).

Volgens mij kan je daar verslaafd aan geraken.

[update: gewonnen!]
[wacht, nee, sh*t, nu moet ik dus betalen]

Gelukkig Nieuwjaar!

Bij deze sluit ik een periode van twee weken vakantie zonder laptop-internet af. Met mijn beste wensen!

EN DAN NU WIL IK EEN REGERING.

Ik heb er verdomme voor betaald. Het concept "parlementaire democratie" bestaat uit het idee dat we mensen afvaardigen om overeen te komen, zodat wij ondertussen patatten kunnen schillen en ons eigen werk doen.

Die mensen worden daar goed voor betaald, maar de deal is: vertrekkende van uw/ons programma het eens worden en het land besturen. Niet zagen dat je een ander land wilt, verdikke, maar vooruit werken.

Ik voel me als een klant in een autowinkel die twee verkopers ziet ambras maken over de kleur van auto die hij wilt kopen; en die niet weg kan omdat hij zijn voorschot al betaald heeft. Tweehonderd dagen lang. In élk serieus bedrijf stond je na tweehonderd dagen werkweigering al aan de deur.

Als ondertussen de CD&V zich als een groepje lemmingen van de electorale klif wil storten, dat ze hun plan trekken.

Ik heb de indruk dat ze allemaal serieus last beginnen krijgen van het Stockholm syndroom.