Festival

Er zijn twee festival-finale's tegelijk op de buis: die van de Elisabeth wedstrijd en Eurosong. Wij zitten hier naar de eerste te kijken, maar om toch méé te zijn, zapte ik net naar het televoting liedjes-overzicht van Eurosong.

En als je er zo helemaal van buiten uit komt ingevallen, dan vallen er twee dingen nogal sterk op:
* er staat erg veel wind in Oslo; als ze een windmolen op het podium zouden zetten, dan konden ze vermoedelijk een extra kerncentrale sluiten;
* de helft van de deelnemers zingt alsof ze heel dringend naar de wc moeten; waarschijnlijk omdat ze het al van de vroege namiddag moeten ophouden
* sinds er terug een vakjury is, hebben de liedjes het weer wat overgenomen van de kostuums en het effectenbejag; maar in de buurt van het Koreaanse meisje op de andere zender komen ze toch niet

Drie, dus, eigenlijk.

Verkiezingen

Het gaan toch rare verkiezingen zijn. Door het immense succes van de NVA dat voorspeld wordt (ik denk niet dat er iemand écht gelooft dat ze 26% halen, maar stel je voor; anderzijds: in 1971 piekte de Volksunie met 18.8% van de stemmen, dus er is wel marge), begint het er op te lijken dat voor elke bewuste kiezer de vraag zal zijn: waar liggen mijn roots/waar ligt mijn loyauteit. Want je hebt maar één stem om ofwel de NVA te steunen, ofwel één en slechts één partij te helpen niet-te-verzuipen.

Waar je vroeger wel eens kon zeggen van "och, ik stem op X hoewel Y mij meer ligt, maar die hebben mij niet nodig", is het nu alle hens aan dek voor iedereen.

En waar liggen uw wortels, Sponzen Held, hoor ik u al vragen. In het verleden stemde ik, opgegroeid in een Vlaams nest, graag op deze man. Maar sinds zijn partij opgebroken is in een hem te liberaal, te melig en te rechts stuk, zetelt hij als onafhankelijke in het gemeentehuis van Herent. De ondertitel van die partij destijds was "Sociaal en Federaal", en na de verdamping ervan verdween het sociale waar hij voor stond, een beetje te veel.

Sindsdien probeer ik te stemmen op eenieder die zich rationeel en niet-populistisch durft op te stellen én die bereid is om mijn stem zelf te gebruiken (en niet aan een lijsttrekker of opvolger door te schuiven). Dat beperkt te keuze flink. Probeer er maar eens drie op te noemen.

Whitney

Arme Whitney Houston. In de krant vonden ze haar Sportpaleis optreden slecht, en dan bestaat er gelukkig youtube om dat even na te kijken.

Je moet inderdaad al een erg dove liefhebber zijn om hiervoor warm te lopen. Enfin, eigenlijk heeft ze het haarzelf aangedaan.

Arme Whitney Houston fans.

Zelfs ik hoor dat de opening van het concert op band stond.

Toeristigheid

Informatie is mooi.Zo kan je de (vakantie?)foto's op Panoramio gebruiken om een wereldkaart in te kleuren volgens toeristigheid.

Vermoedelijk is het resultaat wat scheefgetrokken naar regio's waar mensen ook veel foto's trekken van hun eigen tuin/communiefeest, maar toch. Mooi. [link]

Paradox

Een mooie, die ik onder deze vorm nog niet kende:

Het is makkelijk om aan te tonen dat:

1 - 1/2 + 1/3 - 1/4 + 1/5 - 1/6... = ln(2)

Als je de getallen in deze som herordent, dan krijg je

(1-1/2) -1/4 +(1/3-1/6) -1/8 + (1/5-1/10) ... = ln(2)

wat gelijk is aan

1/2 -1/4 +1/6 -1/8 +1/10 ... = ln(2)

Maar als je nu de oorspronkelijke oneindige som deelt door twee, dan krijg je ook:

1/2 - 1/4 + 1/6 - 1/8 + 1/10 ... = ln(2)/2

Dus is ln(2)=ln(2)/2 ?!

Mijn studenten kennen natuurlijk het juiste antwoord. [link]

Moslim?

Telkens als er een of andere marginale moslimclub (de reclame van het linken hier niet waard, maar kijk eenvoudig in de krant) weer een extremistisch statement lost op een manier die suggereert dat het de mening van *alle* moslims is, worden ze over-exposed in onze media en reageren we zeer verontwaardigd. Niet enkel over de inhoud, maar ook over het feit dat andere moslimgroeperingen er geen afstand van nemen. Eigenlijk doen die dat meestal wel, maar ze krijgen er geen gelijkaardige plaats voor in krant of op tv.

Nu lees ik vandaag in de krant dat dat precies de manier is waarop de Walen ons Vlamingen percipiëren: de media drukken enkel de provocatieve tot extremistischere meningen van De Wever (vroeger van het Blok), breeduit op de cover. Waarna ze zich boos maken dat de andere partijen geen afstand nemen. Terwijl die dat uiteraard wel doen, maar geen headlines halen.

De Vlaming is de muslim of the Belgie, zei ene Lennon ooit.

[update: ik krijg hier al commentaar als noemde ik De Wever een extremist; het te maken punt was dat enkel zijn extremistische/provocatieve meningen over de taalgrens geraken.]

Feesboek (tris)

Dit is een mooie metafoor voor Facebook [klik].

Vertegenwoordiger

De vertegenwoordiger was ziek. Zijn vervanger was een -ster. Jong, blond en mooi bovendien. 

Statistisch gezien betekent dat dat de kerels die het ding komen installeren vermoedelijk vlezig, zwetend en met behaarde bouwvakkersdecollete zullen zijn..

Ik vraag me af wat er met vertegenwoordig(st)ers gebeurt eenmaal als ze thirysomething geworden zijn.

Competent, daar niet van. Vriendelijk ook. En blond. Of hadden we dat al vermeld?

Verkiezingen

Natuurlijk zijn er examens op 14 juni.  Volgens de wetgever moeten de examenroosters ten laatste vijf weken voor de examens beschikbaar zijn, dus dat is krap plannen met die snelle verkiezingen.

Ik zal iedereen die gaan stemmen is op maandagvoormiddag een extra punt geven. U hoeft enkel deze bon uit te knippen en ongemerkt bevestigen aan uw examenkopij.

Zou dat mogen?

kleine oogjes

"s Avonds grote Jan, s morgens kleine man", zegt het spreekwoord.

Gisteren was er een erg gezellig feestje met studenten/personeel. En hoewel ik voort ben gegaan nog voor ik me op de dansvloer ging smijten, hebben de spreekwoorden weer overschot van gelijk.

Wonder

Zonet reed ik over een lege autostrade. Gedurende minstens een volle minuut was er niemand te zien. Rijden met de grote lichten aan.

Ik kan me niet herinneren hoe lang dat geleden is in ons land, dat ik nog eens een lege weg zag.

Ebook lente

Een Ebook is een prachtige uitvinding - die we hier op een ander moment nog uitgebreid zullen bezingen. Wie een vakantie langsheen gratis wifi in de hotellobby mocht lopen, ziet ook voor de ipad een mooie toekomst (netbooks zijn daar het heden). Maar in een speeltuin zijn ze toch niet alles.

Met een Golden Retrieven op de voet, of met een peuter spelend in het zand, zwermt het van de aanspraak. En als er niemand is, dan kan je mijmerend voor je uit kijken, de lente in.
Genietend van het niets.

Met een boek, E- of ander, zijn er enkel de letters die je wegzuigen van de werkelijkheid. Saai.

Paardebloem

-"Kijk papa, pluisjes." T. blaast niet graag, maar plukt des te liever paardebloempluizenbollen. Hij vindt het vooral leuk er naar te kijken.

Volgens Darwin hebben bloemen zich na jaren van evolutie kleurrijk en symmetrisch aangepast omdat mooie bloemen makkelijker bevrucht raken dan lelijke.

De mens heeft dat omgekeerd en planten en dieren gekweekt die zelf niet kunnen overleven, maar in een of andere betekenis nuttig zijn, of mooi.

Maar wat ik me na de kilo's zaadjes die T. verspreid heeft, afvraag, is of er ook planten/dieren zouden zijn die hun manier van voortplanten evolutiegewijze hebben aangepast omdat *anderen* (dieren of mensen) het leuk vinden om ze voort te planten. Soorten waarbij op den duur enkel de leukste nog kunnen overleven.

Meuris

Lezen wij vandaag daar in de krant dat Stijn Meuris toch gaat stemmen. En ons allen oproept om hetzelfde te doen.

Waarvan had hij vorige week nog de vrienden politici beschuldigd? Beginselvastheid, of doortastendheid, ik weet het niet meer.

Dialoog van de dag

Tieners op de trein zoeken een excuus waarom ze te laat op school zullen zijn:
-"mijn wekker was niet afgelopen ?"
-"neen, te doorzichtig..."
-"er was een bomma gevallen op straat die we moesten helpen!" ?
-"neen, wacht, ik weet het: de trein had platten band!"

Hmm, toch nog werk aan de winkel.

In the night garden

Ontdekt op vakantie: er bestaat na tien jaar een vervolg op de Teletubbies (1996, zegt wikipedia).  Voor wie die laatste niet kent, dat zijn een bende illegale aliens die in een natuurgebied wonen. En daar allerlei kleurrijke avonturen meemaken die nogal sterk lijken op de belevingswereld van een peuter. Als volwassene word je er stekezot en compleet krankjorum van, maar de doelgroep is mateloos geboeid. Zet je als volwassene de peuterbril op - niet iedereen kan dat - dan slaat zelfs dat over.

Het "vervolg" lijkt van op een afstand iets gelijkaardigs: een groep illegale aliens in een groenzone. Stekezot. Gefascineerd.

In the night garden., heet het.

Maar zoals met de meeste van die programma's van Ragdoll, there is more than meets the eye. Het zit zeer goed in mekaar en er zitten meer dingen in om te leren.  De absurde humor van de Teleltubbies - enkel Britten kunnen zoiets maken - is wat afgezwakt, onder meer omdat er ingewikkelder met beelden gemanipuleerd wordt (vooral "groot" en "klein" blijken relatieve begrippen te zijn, een beetje zoals een kind dat een barbiepop in een matchboxke kan laten instappen, gebeurt het daar ook).

Wij kijken er ondertussen in het Engels naar op DVD, want dat internet, dat is iets ongelooflijks. Daar tik je een naam in van een figuurtje dat je op de Spaanse televisie zag en drie dagen later zit er een doosje met twintig afleveringen in je bus.  Voor minder geld dan een autorit naar Sint-Katelijne-Waver en terug.

Ontroerend begintunetje, vinden de kerels hier. Stof in de ogen en al.

Link

Neen dit bestaat toch niet in het echt?

Levenswijsheid van de dag

Ai ai ai, ik voel er weer eentje komen. Een levenswijsheid.
Onhoudbaar wurmt ze zich naar de oppervlakte. Mensen uit het onderwijs en Boodschappen brengen, u kent dat wel.

Maar toch, deze is belangrijk. Ik had hem een jaar of 20 geleden voor het eerst opgemerkt en nadien regelmatig terug ontmoet.

Het komt neer op het volgende.

Vroeger - er zijn namelijk mensen geweest die mij hebben geprobeerd op te voeden - leerden we dat je je 'goed' moet gedragen. Dat relaties met mensen afhangen van de manier waarop je met die mensen omgaat enzo, elke dag opnieuw. Wie goed doet, goed ontmoet. Behandel de ander zoals je wilt dat de ander jezelf behandelt.

Maar als je wat ouder wordt, dan zie je af en toe mensen die elkaar de duvel aandoen en toch om een of andere onbekende reden (een gemeenschappelijk stuk verleden?) steeds bij elkaar blijven komen. Vreemd en volstrekt irrationeel.

Stillekesaan snap ik eindelijk ten volle hoe dat komt: je relatie met mensen wordt veel minder bepaald door de manier waarop je met die mensen dagdagelijks omgaat, dan wel door enkele afgelijnde keuzes die je hebt gemaakt (en uitgevoerd) op bepaalde, heel specifieke (vaak korte) momenten in het leven. Bijvoorbeeld: iemand met wie je politiek incorrect veel plezier hebt gemaakt op de kermis; iemand die je steunde op een moment waarop anderen eieren voor hun geld kozen; iemand die nog dezelfde nacht in de auto sprong om langs te komen. Jarenlange vriendschappen kunnen afgebroken worden op een enkel moment, maar ze kunnen ook gestoeld zijn op een even korte gebeurtenis.

Wat je doet op zulk "decisive moment" weegt het zwaarste door.

Waar zit nu de levenswijsheid? De praktische tip? Wel, je moet leren om te herkennen wanneer iemand  in een decisive moment zit. Voor de rest van de tijd mag je leven als een losbol, maar wanneer je aanvoelt dat zulk moment aangebroken is, denk dan voor één keer goed na over wat je zegt en wat je doet. Want dat is het moment waarop, bijvoorbeeld, je principes aan de praktijk getoetst worden; een moment waarop men je woorden letterlijk zal onthouden.

(achteruitkijkend is het makkelijker: het zijn de gebeurtenissen waarover je levenslang spijt/contentement voelt)

Vele voorbeelden schieten door mijn hoofd, maar er lezen hier net iets te veel mensen mee die tussen de regels kunnen lezen.

Woordspeling van de dag

Op hln.be: (een streaker op een Amerikaans baseball veld wordt neergeschoten met een taser) "Over de daad van de 17-jarige bestaat alvast minder discussie: die heeft een klacht voor illegaal betreden van een sportveld aan zijn broek."

Hoe blijven ze het toch verzinnen, die journalisten.

Monumentenalarm

Deze ligt al veel te lang op de plank: red de Carthuiser abdij in Heverlee.

Lees de site en teken de petitie.

Ooit komt een moment dat ze bij u in de buurt iets gaan uitsteken en je blij zal zijn met externe solidariteit.

Stemgeluid

Ik hoor zelfs redelijke mensen zeggen dat ze niet willen gaan stemmen deze keer.

Ik snap maar half waarom een mens dat zou doen. Stemmen is nu eens de enige keer dat je écht iets te zeggen hebt in de wereld. Voor de volle 0.00002%.

Niet meedoen 'omdat het toch geen zin heeft' doet me een beetje denken aan die buurvrouw die besloten had om 'niet mee te doen met die Euro' en prompt een fooi van tweehonderd (euro) aan de postbode gaf.

Beslissen om niet te gaan stemmen, tot daaraan toe, daarmee reclame maken, dat vind ik goedkoop populisme. Maar blijkbaar is dat in de mode.

Vlieg

En toen kwam er een vlieg op mijn vinger te zitten.Attitude, noemen ze dat in het Engels. Of uitputting, is waarschijnlijker.

Kunstroute

Dit weekend liep de jaarlijkse Kunstroute in Leuven. Een initiatief waarbij een reeks kunstenaars, professioneel en amateur gemengd, open deur houden. In onze buurt woont een jonge kerel die zeer minimalistische, maar voor mij zeer authentieke werken maakt. Goesting is koop, zeker in de kunst, en we gunnen/voorspelen/wensen hem allebei. Pieter Verstraete, alias Pjir Montag. Hij heeft nog geen website, maar googel hem binnen een maand of drie eens op. Knap.

(ps: dit is niet de foto uit de vorige post)

RAW

Stom.

Tijdsgebrek maakt dat ik tegenwoordig veel te weinig foto's maak. Een half uurtje geleden had ik het nog eens in mij en maakte er een die ik echt goed zou vinden. Echt goed. Maar wel met veel tegenlicht en bij te spijkeren kleurtemperatuur.

Om thuisgekomen vast te stellen dat het fototoestel niet in raw-mode staat. En dus dit soort dingen onbruikbaar zijn.

Daarom nog eens de enig bruikbare fototip van het baasje hier: zet uw fototoestel *altijd* in hoogste resolutie en *altijd* ook in raw. Je moest maar eens het beeld van het millennium trekken om vast te stellen dat het in 640x480 bewaard wordt.