Sponzen Ridder

dit is steeds meer een blog, dan wel een homepage

maandag, augustus 24, 2009

Antibiotica

Sinds de vorige eeuw gaan wij ervan uit dat we in een geciviliseerde wereld leven. Dat houdt in dat we geen (grote) oorlogen meer nodig hebben om onze eigen problemen op te lossen, dat we eten kunnen kopen waarvoor we zelf niet moeten wroeten, dat de energie die we gebruiken onzichtbaar onze huizen en auto's binnenstroomt (ooit al eens een tankwagen in de buurt van de luchthaven van Zaventem gezien? ooit al eens een benzinetank van een auto gezien? hoe lang is het geleden dat je nog eens een glas diesel hebt zien klotsen?) en vooral: dat we niet meer doodgaan aan gewone ziektes zoals griep of ontstekingen.

Voor dat laatste hebben we veel geld over, kijk maar welke inspanning men levert tegen de (imaginaire?) Mexicaanse griep, in verhouding tot bijvoorbeeld de honderden doden die elk jaar door de warmte worden gemaakt.

We vergeten dat dat niet evident is: ziek - dokter - pilletje - genezen. De eerste keer overviel mij dat besef toen we in Spanje waren en onze baby een onstoken keel kreeg. Daarna bronchitis. Daarna Antibiotica. Daarna longontsteking.

Antibiotica die niet werkt, dat was serieus schrikken. Want dat is tamelijk fundamenteel (jaja, tegen griep helpt het niet, want dat is een virus): het pilletje werkt toch altijd?!

Het verhaal is goed afgelopen; er bestaan in de antibiotica wereld blijkbaar een familie of drie en het beestje was slechts resistent tegen één van de drie. Maar toch, uw kind de eerste stap zien zetten op een heel klein trapje... dat is niet zo héél ver verwijderd van een ontsteking die niet meer geneest. In mijn donkerste gedachten zie ik tegen het einde van deze eeuw terug mensen sterven van kleine ziekten, waartegen enkel designerantibiotica werken die enkel betaald zullen kunnen worden door het rijkere kwart van ons land.

Vlaanderens bekendste blogger kan van iets gelijkaardigs meespreken: van dit naar dit, woorden zijn te beperkt om uit te drukken hoe hard je dat niet wilt meemaken (wel de goede afloop).

Zodra je kinderen koopt, word je kwetsbaar. Het slaat een gat in je hart, dat moeilijk te verklaren is. Daarvoor heeft men kunst uitgevonden.

Eigenlijk moet je wel gek zijn om kinderen te kopen.


2 Comments:

At 9:50 p.m., Blogger Martine said...

Een eng verhaal over Anna...
het moet je kind maar overkomen. Akelig!

 
At 10:31 p.m., Blogger Xolosquintle Thorvard Ragnvald said...

Je zou het ook kunnen verruimen en stellen dat:

Zodra je om iets of iemand geeft, je heel kwetsbaar wordt.

Dat is gewoon een feit waar je niet onderuit kan. Moet er wel bij zeggen dat dat niet per se negatief moet klinken.

In gedeelde ervaringen, en gedeeld leed zit trouwens ook veel van onze vriendschap en geluk, waar we tenslotte toch allemaal voor willen leven.

Betreft de medicatie:
Merendeel van de tijd overbodig of ineffectief. + Heeft altijd ongewilde nevenwerkingen.

Je kan beter wat minder proper leven, beter immuumsysteem opbouwen, en zo resistenter worden.

Moest een mens zo fragiel zijn, dan had die niet eens de middeleeuwen overleefd. Maw, je lichaam kan wel tegen een serieuze stoot

 

Een reactie posten

<< Home