Lezen, schrijven.

Het leuke aan zesjarigen is dat ze leren lezen, schrijven én dat ze het niet erg vinden dat je je flauwe grappen recycleert. Ik vermoed dat dat later anders zal zijn. Tot dan is het de taak van de vader om zijn kinderen lastig te vallen met flauwe mopjes (al meg je niet overdrijven, want dan gaan ze denken dat je het echt meent).

Zo vraag ik trouw elke dag: "Welk woordje heb je vandaag geleerd?", want dat gaat woord per woord. Gisteren, bijvoorbeeld "poes". P-oe-s.

Nog vaker gaat het dialoogje als volgt:
SR -"En, welk woord heb je vandaag geleerd?"
M -"Geen."
SR -"g-ee-n?"
M -"Neen! We hebben nul woorden geleerd!"
SR -"n-u-l?"
M -"Neen! Niks!"
SR -"n-i-k-s?"
M -"Neen!"
SR -"n-ee-n?"
enzovoort. De voorspelbaarheid maakt het "leuk". (l-eu-k) Blijkbaar. (te moeilijk).

Benieuwd hoeveel varianten van 'niets' ze op den duur zal kennen.