Sponzen Ridder

dit is steeds meer een blog, dan wel een homepage

vrijdag, augustus 08, 2008

Speelstraat

Het is hier speelstraat. Van negen tot negen hangen we buiten rond (de kids zijn te klein om alleen te spelen) en vallen vervolgens uitgeput in slaap.

Er blijken fijne ouders van kinderen rondom ons te wonen die we helemaal niet kenden en die sleuren dan - het blijven vlamingen - eten aan of drank en voor je het weet zit je vlees te braden op je eigen dorpel.

Vooral het moment waarop je gasten komen opdagen met *eigen* gasten - "oei, was ik dat vergeten te zeggen?" - is qua gezelligheid een prettig kantelmoment.

Het leven zoals het altijd zou moeten zijn.

Niet dat het over de koppen lopen is; we wonen in een lange straat vol met bejaarden. Maar toch.

Nadeel? Omdat we het min of meer organiseren, komen de meeste mensen op-den-boef langs en kunnen we nergens hene. En gezelligheid is weinig constructief als je - ik zeg maar wat - een veranda aan het opknappen bent.