Verspilling.

Ik zie hier net in "China voor beginners" de bekende Raf Walschaerts - een fijn mens, daar niet van - rondwandelen in het religieuze China.

Hij doet iets poëzie, caligrafie en misschien ook schilderen. De drie volmaakte kunsten. Hij mag in een schitterende Taoïstische tempel oefenen met een authentieke Tai-Chi meester. Hij had het nog nooit gedaan.

Dat drukt mij weer op de essentie van celebrity-televisie: parels voor de zwijnen.

Wat had ik die mens allemaal niet kunnen vragen!

Beeld je in dat je verplicht wordt te kijken naar Wendy Van Wanten die ontvangen wordt door Stephen Hawking. Of mij door Mick Jagger. Of ons moeder bij David Beckham. Of zo.

Het doet me denken aan die concerten waarbij de eerste rijen half leeg zijn, omdat de gratis-kaart-gasten van de sponserende bedrijven na de pauze liever in de bar blijven zitten, terwijl de gedreven liefhebbers uit het derde balkon hangen om zoveel mogelijk te kunnen meepikken.

Verdikke. Zwijnen. Parels.