Sponzen Ridder

dit is steeds meer een blog, dan wel een homepage

vrijdag, november 30, 2007

Allons enfants de la Patrie

Straks is het 1 december. Dan is het blijkbaar (alweer?) (maar nu voor écht) (helemaal!) gedaan.

Eerst zien en dan geloven, maar aan de andere kant, ooit moet het toch gebeuren.

A cause des négociations gouvernementales et de la formation d’un nouveau gouvernement, ce site web n’est temporairement plus mis à jour.

Benieuwd of hier morgen een update zal staan.

Update: een kruiwagen hout hakken, ofzo, lijkt me een aangewezen verzetje, nu.


Gezegdes

Nieuwe tijden, nieuwe zeden. Nieuwe spreekwoorden.

Op de radio hoorde ik een presentator het begrip "wandelend Internet" noemen, waarop zijn copresentatrice hem toch nog corrigeerde als wandelende bibliotheek.

Op CNBC noemde een kerel zijn alweer haperende collega "a walking Youtube clip".

En in De Weg Naar Mekka zei de imam van de Grote Moskee aan Jan Leyers dat hij inderdaad die stad niet binnen mag, maar dat hij ze toch via Google earth kan bezoeken

Er bestaan er vast nog veel meer.


Blogroll

Deze blog heeft (nog) geen lijstje met favoriete blogs, of met blogs die ik volg.
Ik volg er nochtans - voor mijn doen, vermoedelijk niet voor u - redelijk veel. Maar niet dagelijks.

Dagelijks volg ik er een stuk of 20, veel lifelogs, daarnaast nog een 10tal fotoblogs en nog eens zoveel inhoudelijke.

De meeste andere lees ik in gulpjes. Wekelijks, maandelijks. Vaak met een hoog "hoe was het ook alweer met"-gehalte. Want dat is zo fijn aan weblogs: ze lopen niet weg.

Sommige mensen doen dat wel, zoals deze anonieme student - moest je hem zien, je zou je geen seconde afvragen waarom de vrouwen in de rij staan om hun hart bij hem uit te storten. Hoogstens waarom ze niet gewoon in de rij staan, maar soit.

Dankzij het Internet kan ik hem toch nog volgen. Vaandelvlucht.


woensdag, november 28, 2007

Diep

Sponzen luitjes, dat zijn diepe mensen. Ten bewijze het volgende inzicht:

BHV = het Gentse Hoofddoeken Verbod.

We verklaren ons nader.
In Gent hebben ze gisteren het gebruik van de hoofddoek verboden voor loketfuncties. De argumenten zijn ondertussen gekend. De pro-hoofddoekers oordelen "het is maar een kledingstuk" over "het is een uiting van identiteit, zoals een oorbel of een tattoo" tot "het gaat fundamenteel over vrijheid van Godsdienst en Meningsuiting". De contra's argumenteren "het is maar een kledingstuk" over "het is een symbool dat de vrouw tot lustobject verlaagt (en dus van verdrukking)" tot "het gaat fundamenteel over de scheiding tussen Kerk en Staat, en daar hebben we net iets te lang voor gevochten".

Nu zijn er verschillende hoofddoeken: sommige bedekken enkel het haar (laten de hals bloot, mooi), andere gaan ook onder de kin (hijab, lelijk), nog anderen tonen enkel de ogen (chador, lelijk) en de boerka laat niets open (vernederend).

De discussie zou m.i. moeten gaan over het type hoofddoek dat toegelaten wordt - bv. ik wil mijn postzegels niet kopen van een boerka, wel van een haardot met een zijden doek erover. Voor mij reduceert een hoofddoek de vrouw echt wel tot lustobject (en de man tot een dier met vijf poten) dat lelijk gemaakt moet worden. En dat is in conflict met iets heel fundamenteels, waarvoor hier 60 jaar hard gestreden is. Daarom lijkt het mij een zinvol compromis om hoofddoeken toe te laten waarin vrouwen mooi zijn. Zo is het een uiting van identiteit, zonder de vrouw onvrij te maken.

Want uiteindelijk gaat het hoofddoekendebat vooral over angst, de angst voor een dominante Islam die ons haar waarden komt opdringen. Angst is altijd een slechte raadgever.

Nog beter is een situatie waarin hoofddoeken verboden noch verplicht zijn; vrije keuze. Vergelijk het met een Franstalige die binnenkomt bij een bakker en in zijn beste Nederlands een petit-fourke bestelt. De bakker zal hem onmiddellijk in zijn beste Frans proberen te helpen - een kwestie van beleefdheid. Vrije keuze. Dat geldt ook voor hoofddoeken: er zijn er in de openbare dienst vermoedelijk tientallen waar nog nooit een haan over gekraaid heeft. Evenveel dames hebben de hoofddoek al eens uitgetrokken om hun omgeving terwille te zijn.

Maar waar het misloopt is het moment waarop die vrouw met de hoofddoek de gunst ombuigt in een recht. Het moment waarop de bakkersklant het recht opeist om in het Frans bediend te worden. Dat is helemaal iets anders. Want het is heel aangenaam om iemand een plezier te doen, zolang die persoon dat plezier niet opeist als een recht.

Dus eigenlijk ben ik een tegenstander van het hoofddoekenverbod, tenzij er een punt van wordt gemaakt. Dan ben ik er eventjes voor, tot de wind weer gaat liggen.

In de context van BHV gebeurt er met taal waarvoor de mensen in het hoofddoekendebat schrik hebben. Er zijn gemeentes met 80% Franstaligen en die vragen zich af: waarom mogen wij onszelf niet in het Frans besturen? Als die gemeentes feitelijk een onderdeel vormen van Brussel, waarom mogen ze dat dan niet wettelijk worden? Dat klinkt verleidelijk logisch.

Maar je zal natuurlijk één van die Vlamingen zijn in de Rand, die eerst vriendelijk alle anderstalige immigranten verwelkomt en vervolgens niet meer geholpen dreigt te worden (bouwvergunningen, politiereglementen, informatiebrochures, paspoort aanvragen, geboorteaangiften, trouwen, ziekenhuis ...) in zijn eigen taal. Een gast blijft toch altijd een gast in huis, zelfs al is ie in de meerderheid?

De Islamofoob heeft schrik voor iets waarvan we veronderstellen dat het nooit zal gebeuren, maar wat op een ander vlak zich vandaag in de Vlaamse rand afspeelt. Zal een stad met een meerderheid aan moslims de turnles op school "democratisch" mogen afschaffen? De gemengde klassen? Enzovoort.

De discussies die we bij een smakelijk kerstmaal kunnen voeren zouden beter niet gaan over welles/nietes spelletjes, maar over grenzen: vanaf welk percentage inwoners is een gemeente Franstalig (Engels? Duits? Arabisch?). Vanaf welk bedekkingsniveau is een hoofddoek aanvaardbaar? Die dingen. Er is voldoende voer voor debat beschikbaar.

Want was in Turkije (een Islamland dat men daarom uit de EU weert) niet net de hoofddoek expliciet verboden in alle overheidsdiensten?
En wisten jullie dat in de aankomende diversiteitsplannen voor het onderwijs het concept "gender" intussen helemaal geen prioriteit meer is?

We hebben gezegd.


Vraag van de dag

- "Hoe zou het voelen om in het Spaans te praten?" (M.)


Studs


Rare jongens (en meisjes), die studenten.

Ik geef net nijver les, en ze zitten - of doen alsof - flink te luisteren.

Ik wil ze hiervoor belonen door een examenvraag helemaal uit te werken + aan te stippen waar de meeste punten gewonnen/verloren worden. En ze beginnen te kakelen.

De examens en hun zorgen zijn blijkbaar nog héél ver weg.


maandag, november 26, 2007

Boos

Vandaag was er iemand zo hard flurken aan het trekken, dat ik er echt boos op was. Terecht.

Om mezelf af te reageren heb ik vervolgens - stoom uit de oren - slecht gesproken over die iemand. Eigenlijk mag een mens dat niet doen. Zelfs al is het terecht.


zondag, november 25, 2007

Kyoto

Het is hier op dit ogenblik verschrikkelijk warm.

Iemand heeft achter mijn rug de verwarming op 20°C gezet. Tegen een muur, dan is het vast nog wat warmer in het midden de kamer. Drukkend.

Ik vraag me af hoe mensen dat uithouden.

Wonderlijk ook hoe ik in de vakantie echt kan genieten van 35 graden. Een mens zit raar in elkaar.


Humor

Presentation Zen humor:


Slim

Beeld je in: je bent eigenaar van de merknaam van het grootste bedrijf ter wereld. Je zit in de niche van computerprogramma's en de zaken gaan dermate goed dat je je wilt uitbreiden naar andere markten: spelletjes, communities, zoekmachines, mp3-spelers, noem maar op. Geld is geen probleem.

Hoeveel geld zou je merknaam dan niet waard kunnen zijn? Ontelbaar veel! Miljoenen. Euro's. Dat moeten vast wel miljarden dollars zijn, zo tegenwoordig?

Of toch, bij nader inzien: Niks.

Helemaal niks
. Bekijk rustig élke reclame van een Microsoft product van de laatste tijd. Nergens, nooit, never zie je "Microsoft". Het heeft eventjes geduurd eer hun marketeers dat doorhadden, maar het begint echt wel te werken. Niks geen monopoli$t meer uit Redmond, die schaamteloos zijn pc-platform misbruikt om marktaandeel van producten in te pikken die eerst de markt geopend hebben. Niets te merken van dat imago van software die telkens too buggy en too late komt.

Microsoft stelt dezer dagen hun nieuwe "Live" toestand voor. En zoek hun naam maar eens op de pagina. Eélemaal vanonder, in het klein.

Ze zijn goed bezig, vriend en vijand zal het moeten toegeven.

update: toevallig bots ik op deze post over het verschil in presentatiestijl tussen Bill Gates en Steve Jobs. Fak.


zaterdag, november 24, 2007

Trots

Tom Naegels heeft gelijk. Als columnist vond ik eerst hem nogal traag op gang komen, maar de laatste tijd is hij goed bezig.

Het gaat over de Trots van Vlaanderen, het gala programma dat de Gewone Man eert.

En wie zien wij op de foto's daar vrolijk sjampanje slempen?


En wie zien we *nergens*? De gewone man, oei, die waren ze vergeten.

"Jan Huyse van productiehuis Eyeworks verontschuldigde zich, sprak van een incident, weet het aan het gebrek aan ervaring met het format en de locatie."

Hilarisch/tekenend dat (in mijn browser) op de HLN site onder het tabblad "De Winnaars" niet de winnaars opgesomd staan, maar wel een lijst van geciteerde bekende koppen.


vrijdag, november 23, 2007

Stoer

Ik was niet het kind dat gretig stoere klap verkocht. Stoere praat, dat is eigenlijk niet meer dan luid praten over dingen waar je niks vanaf weet.

Tegenwoordig, om de conversatie fris te houden, ontglipt er me wel eens een stoere bijzin. Om mezelf of de gesprekspartner efkes te provoceren, het gebeurt vanzelf. En dan gebeurt natuurlijk het omgekeerde:

Vorige week waren we aan het praten over de autistische neiging om steeds naar hetzelfde warenhuis te gaan. Zo erg dat we ons zelfs onzedig voelen als we eens de Lidl binnenstappen, het gelaat diep verborgen in de kraag van onze jas.

SR: -"...en dan herkend worden. Dat is zo gênant als wanneer je een oude schoolkameraad tegenkomt in een bordeel. Je weet niet of je hem moet groeten."

X: -"Jah, inderdaad! Ik heb dat eens voorgehad."

(enkele zinnen verder)

X: -"Oei, dat klonk daarnet precies anders dan wat ik wilde zeggen."

Klopt.


Noot: het was het vertraagde antwoord op iets net te voren, maar dat had u zelf ook al wel door...


Kip

Vandaag aten we een gebraden kip. Gebraden gekocht in de winkel, voorverpakt en op te warmen.

Thuisgekomen stond er op gedrukt:

Ingrediënten: 95% kip,...

Vroeger maakten we over zulke dingen grapjes, vandaag is het zover.

Noot: ik heb de oorzaak van mijn haperende toetsenbord ontdekt. Als ik de laptop scheef houd - bijvoorbeeld wanneer ik in de zetel zit, dan blijven de toetsen hangen. Interessant.


donderdag, november 22, 2007

Humor

Domweg linken is niet creatief, maar deze vind ik toch wel te leuk om te laten passeren
Een sesamstraat filmpje:


woensdag, november 21, 2007

Viraal

Vorige week kwam er hier een pakje toe (pakjes! dat is zoals draadloos internet op een perron: leuk).

Bij Neckermann hebben ze een wedstrijd lopen onder de naam "De Gezelligste Familie". En omdat dit een beetje een blog over families is, hebben ze ons viralerwijze een GezelligHeidPakketje toegestuurd.

Fijn initiatief, al is de inhoud een beetje vreemd: wijn, kaarsen en kerstbollen. Ik ben een zéér grote voorstander van consumeerbare pakjes - dan blijft er minder brol achter in een mens zijn huis, dus dat zit wel goed. Maar het pakket geeft me een wat vreemd gevoel. Soit, wie het zelf wilt proberen, sture een mailtje naar de sponzen ridder, er zijn er nog enkele over.

De site zelf is wel de moeite waard - als mijn toetsenbord weer zou werken dan zou ik kunnen uitleggen waarom. Het is iets met de Vlaamse volksaard te maken, zoals Smetty dat al zei. En ook met hoe mensen die een blog maken een blog zuden maken.


rare

mijn toetsen blijven steken
(niet omdat er chips tuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu

Na enkele letters slaat het tilt en dan moet ik uitloggen.
Gelukkig bestaat er een schermtoetsnbord waarop je een post kan afwerken...

Hopeljk gaat het vanzelf over.


maandag, november 19, 2007

Romantiek

Herfstlucht. Speeltuin.
Een vrouw zit vanop een bankje naar haar (klein)kind te kijken. Een Sponzen Ridder komt aangewandeld met twee zoontjes.

Eén van de zoontjes is in een communicatieve bui, ze spreekt hem aan:
"Ah, ben je hier met je papa?"

J.: "Jah. En met mijn broer."
V.: - "Zo."
J.: - " Mijn mama is naar de hemel."
V.: - "... ?"
J.: - "De hemel. Daar hebben ze lekkere dingen en ook verf."
V.: - "Oh?"
J.: - "Voor als je in bad zit. Mijn zus is ook naar de hemel. Met mama."


De vrouw begint zich stilaan af te vragen of ze dit tragisch moet vinden, dan wel sexy, zo een jonge, toegewijde vader, alleen met twee zoontjes, zonder mama.

Waarop de vader:
SR: - "Naar de hema, kerel, mama is naar de hema. Samen met zus verf gaan kopen voor in het bad."

Een aanrader trouwens, die badverf.


Huisvrouw

In de tijd dat veramerikanisering nog een scheldwoord was, zou ik schamper gedaan hebben over het feit dat de media ook hier beginnen met een soort Belgische versie van de Amerikaanse droom: de Gewone Mens die Grootse Dingen doet.

Eerst was het de gewone huisvrouw uit Schoten die de politici wakker schudde in verband met Kyoto, nu heet het dat een gewone huisvrouw uit Luik (Marie-Claire Houard) België aan het redden is.

Dat krijg je van het invoeren van zoveel dienstencheques, denkt de man in de straat, die huisvrouwen hebben tegenwoordig te veel tijd om zulke dingen te organiseren.


donderdag, november 15, 2007

Olmo, Emo. Elmo.


Dankzij Olmo een fijn stuk middagpauze gehad. En als voor-1980-geboren zijnde, ben ik meteen ook weer helemaal bijgespijkerd.

Ik wist nog net vaagjesweg wat een emo is, maar de volgende tutorial voegt toch heelwat toe.

[youtube]

Wat ik me wel nog afvraag: zou ik zelf een emo zijn geweest?
En, wil ik het antwoord op deze vraag kennen?


Februari


Poets op die maliënkolder, strijk de kousenbroek, Yab en Lime trakteren! (of iets in dien aard)

Nu ben ik niet in een situatie om drie maanden op voorhand mijn agenda al kunnen plannen, maar als het lukt, dan kom ik zeker.


woensdag, november 14, 2007

Prijszetting

Als ik nog eens veel tijd heb, ga ik hier eens preken over prijszetting.

Ik zocht bv. een vervangbatterij voor het fototoestel, BP-511 om precies te zijn.

Tring, tring.
Winkel 1: €97,00
Winkel 2: €88,00
Konijnenberg: €66,00 maar wel in Turnhout afhalen.
Winkel 3: €97,00 maar we hebben hier de HAMA versie voor €29,00. Dat blijkt een soort wit product te zijn.

Dat wil zeggen: 30 euro voor de batterij en 60 voor de merknaam. Niet slecht bezig, die marketeers.

O ja, bij amazon kost een originele batterij 47 dollar, maar ja, een dollar is tegenwoordig véél meer waard dan een euro.


Best

Doet een mens/beest dan eens zijn best, dan is het ook al niet goed.

In New York stelt men voor om mensen die duiven voederen te beboeten (1000$). De Morgen schrijft:

"New York is niet aan zijn proefstuk toe. Zo werd in 2003 al eens een havik losgelaten in Manhattan, maar het programma werd stopgezet toen de vogel een chihuahua aanviel."


dinsdag, november 13, 2007

Van het jaar?

De toegangsprocedure is nogal streng, maar omdat ik blijkbaar al bij Clickx geregistreerd was, heb ik gestemd op YAB. Wie anders?!

Verkiezingen, ach. Zelfs na 160 dagen.


maandag, november 12, 2007

Bundel

Even wat nuttige informatie bundelen.

(1) Mijn antwoorden op die Sensoa HIV-actie zijn: ja, neen, ja, neen, neen-sorry-maar-ik-ben-niet-goed-genoeg, misschien. Al heeft dat niks met HIV te maken.

(2) Ik heb wel eens een vogel een kat zien wegjagen, maar een konijn en een slang (via)?

(3) Ik kreeg net een boze mail van de echte Steven Feys, die wat ontgoocheld is in de manier waarop de blogwereld samenspant tegen zijn succes. Ik kan hem wel volgen. Ben je een beetje marketinggoerrroe, stop je wat van je dure werktijd in het delen van je kennis met het plebs via het web en dan proberen ze je meteen vliegen af te vangen met goedkope verzinsels rond hoaxen, of pikken ze je domeinnaam in. Parels voor de zwijnen, en dan druk ik me nog vriendelijk uit. Zoek liever een hobby!


zondag, november 11, 2007

Poëzie

Los van het creatief verbuigen zijn J.'s versprekingen onveranderlijk poëtisch.

Zo speelden ze net nog met de stekelnageltjes en - mijn favoriet - aten we gisteren eten van de Chinees.

Die doet daar altijd kroekoek bij. Lekker!


Taal

J. (3.5) ontdekt de verleden tijd.

En dat dan de klanken van een woord veranderen.

"Ik zwem." "Ik zwom gisteren."
"Ik zit." "Ik zot in de zetel"
"Ik was." "Ik wos deze voormiddag op school."
enzovoort..

De wereld zit vol ontdekkingen.


Poltergeist


Zit ik hier rustig te wachten tot de file aan de badkamer verdwenen is, spring plots de televisie op. Een kerel met een zwaar Russisch accent - inclusief snor - spreekt me toe. Enkele seconden later springt ie terug uit.

Zoals in een griezelfilm uit de vorige eeuw. Weird.


zaterdag, november 10, 2007

Formatie (slot)

Slot?

LVB heeft een mooi item over de beroemde "eendrachtig" aan franstalige zijde.

De CD&V loopt met de kop vooruit op volle snelheid in de richting van een stenen muur, en baseert zich hierbij (famous last words) vermoedelijk op een peiling. Communicatie van een Domheid waar geen woorden voor zijn.

Maar de beste commentaar komt uit de richting van een fijn blogger uit het Antwerpse, die op mijn ironisch bedoelde vraag "Hoe is het in de hoofdstad van Vlaanderen?" terugmailt:

"Alles bon in de hoofdstad hoewel ik het vermoeden heb dat niemand echt met die regeringstoestanden inzit"

Tragische nagel op de kop.

Daarom mijn slotopmerking:
Men zegt wel een dat je in de politiek elke uitspraak en elke uitgehaalde stoot nadien terug op je bord krijgt. Als je ziet wat er de afgelopen maanden allemaal rap-rap uitgesproken is - bv. door Maingain en De Wever, en vele anderen - dan vraag ik me af hoelang het zal duren eer dat allemaal doorgeslikt, vergeten en vergeven terugbetaald is.


vrijdag, november 09, 2007

Golf

Ik zit op een slechte golf.

Eergisteren mijn fiets gepikt, vannacht (weer!) een stuk van ons dak weggewaaid.

What next?


donderdag, november 08, 2007

Perron 2

Op kot zitten is heerlijk.

Daarnet in de trein zitten er een aantal potige kerels van bij ons die blijkbaar in Leuven op kot zitten. Zegt de ene student tegen de andere:

- "Heddegij de soep gisterenavond nog in de koelkast gezet?"

- "Neeje, den Tom heeft die nog zitten opeten."

- "Ah, geen probleem, dan maak ik vandaag nog wel nieuwe."


Het moet toch niet altijd over voetbal gaan.


Leterme

Yves Desmet is boos: "Zeg nu nog dat Yves Leterme geen visie op lange termijn heeft. Een cynische visie, machiavellistisch, gedreven door partijbelang en niet door het belang van het land, maar wel een visie op termijn."

Peter Vandermeersch is vriendelijker: "Laat het duidelijk zijn: een "socio-economische" regering is knutselwerk. Ze biedt geen antwoord op de fundamentele uitdagingen waar dit land voor staat. Er is niet 150 dagen moeizaam onderhandeld om te landen met een oranje-blauwe regering die geen ambitieuze communautaire agenda heeft. Dat blijft de opdracht voor Leterme en de vier partijen rond de tafel."

GVA voorspelt aan Leterme: "Dan worden ze in 2009 van de kaart geblazen door de Lijst Dedecker en het Vlaams Belang"

Luc Van der Kelen is ontgoocheld: "Belofte gemaakt, belofte niet gehouden. Het is zoals Leterme zei over Guy Verhofstadt. Hoe lang houden zijn beloften nog?"

Het Volk is bezorgd: "Nu is het aan de christen-democraten om hun beloften voor meer samenhang, meer solidariteit en meer zekerheid waar te maken. Anders wordt oranje-blauw een paars-light die Brussel-Halle-Vilvoorde niet kan splitsen maar de kwetsbaren wel van onze samenleving kan afsplitsen."

En de Gazet Van Antwerpen, die houdt zich uiteraard bezig met de Hoofdstad van, euh, Antwerpen: "Het stadsbestuur van Antwerpen wil een vrijetijdskaart, kortweg de A-kaart, introduceren "als instrument voor bredere participatie aan het culturele (en sportieve en recreatieve) aanbod"."
Als dat al geen reden is om Brussel niet los te laten?


Gegeven paard


Men mag het niet in de bek kijken, ik weet het.

Maar het zadel van mijn nieuwe fiets is zo *hard* dat ik volgend jaar zonder probleem verkozen zal worden als mens met het meest gestaalde achterste.


woensdag, november 07, 2007

Historisch

Met een beetje geluk wordt het vandaag een historische dag: 100$ voor een vat olie.


Rood

Er stond op het bord: "Voorspel het gedrag (van de oplossing)".

SR vraagt of er nog vragen zijn.

Meisje ergens vanachter vraagt enigszins afwezig:
- "Wat bedoelt u met dat voorspel gedrag, meneer?"

SR: "Voorspellen, bedoel ik, je klemtoon ligt verkeerd."

In mijn tijd zou ik daar zo rood van geworden zijn dat ik vandaag nog nagloeide. Niet de student van tegenwoordig, en dat is wel sympathiek.


Leterme

Zoals collega in auto opmerkte:

Het moet niet prettig zijn om vanavond Yves Leterme te zijn.


Zo ben je

Dit is het liedje waarop het hippe volkje thuis regelmatig staat te dansen.

Blijft plakken in je hoofd. Staat blijkbaar ergens op nr. 1.

Een Italiaans liedje vertalen als debuut, een afgebleekte jeans, een wit hemd. Waar hadden we dat nog gezien?


BHV

Woensdag 7 november, half drie.

Ik les, zij stemmen.

Wedden dat de wereld nog bestaat als ik terug ben?

(en wedden dat de volgende stap een poging tot technische noodregering zal zijn)


dinsdag, november 06, 2007

Steven

Wie even enkele fijne momenten wilt beleven, bladert even naar de schrijfsels van Steven. Met bescheiden citaten als
"De daaropvolgende meeting lag volledig in het teken van mijn visie en expertise. Het woord was met andere woorden volledig aan mij."

Niet ernstig nemen, het is een medium amateuristisch gemaakte hoax, maar wel lollig.

Ik zou het sympathiek vinden als het een thesis van een marketing student zou zijn (een onderzoekje naar de mechanismen achter virale marketing, buzz dingen enzovoort).

In de andere gevallen lijkt het mij verloren inspanning, hobbyisme. Net als 99% van alle blogs.
[via, onder anderen]

update: het blijkt een soort sollicitatie.


Turnles

- "Hey paps, weet je wat wij vandaag gedaan hebben?"
- "Neen."
- "We hebben ge-zjumpt."


Modern toch, niet? Zo in de kleuterklas.


Fiets

Dedikke. Mijn fiets is gepikt.

Ik kwam van het werk en hij stond niet meer in het rek.

Heeft iemand hem losgeknipt, meegenomen of had ik hem verkeerd vastgemaakt? Het maakt niet meer uit. Weg is weg.

Het is nog maar de tweede keer dat iemand met een voorwerp van mij aan de haal gaat. Daardoor heb (had?) ik nogal een breed vertrouwen in de mensheid. Dat is mij heel wat waard.

Gelukkig heb ik in de kelder nog een fiets staan, gekregen van mijn zus. Helaas heb ik nog geen slot. Met de auto naar het werk dus, tot ik ginder bij de fietsenmaker kan langsgaan.

En dat is het ironische aan onze economie: strikt genomen kost het mij méér om twee dagen met de auto te gaan werken dan wat dat slot zal kosten. Dus het is duurder om niet met de fiets-trein te pendelen dan het kunnen vastmaken van die fiets.
Misschien is het zelfs goedkoper om met de nieuwe fiets te gaan werken, niet vast te leggen en te gokken dat ze hem niet stelen.


Vreemde wereld.


maandag, november 05, 2007

Cliché

Fiew.

De laatste tijd kom ik nogal eens mensen tegen die op een plaats werken waar er veel verandert. Leuk natuurlijk, want verandering is goed. Het houdt de mensen wakker.

Maar, Jezus, wat worden er in het proces van verandering veel mensen ontgoocheld, platgelopen, geschoffeerd. Ik ben er de laatste weken al een stuk of vijf tegengekomen.

Het principe is altijd hetzelfde: mensen doen hun job. Graag en goed. Zo graag dat ze zich vaak persoonlijk engageren en (ongevraagd) zitten mee te denken met de organisatie, te dromen van allemaal dingen die ze zouden willen/kunnen doen als ze ooit in een andere positie terecht komen.

Op het moment dat het bedrijf/de organisatie zich hervormt geven ze zich enthousiast helemaal bloot: ze solliciteren voor die andere stoel, rechtstreeks of indirect.

Dan krijgen ze zonder enige tekst en uitleg een simpel antwoord: "neen". Of erger: "je komt voor ons niet in aanmerking". Of nog erger: "je komt niet in aanmerking om in overweging genomen te worden."

Zonder tekst, zonder uitleg. Sneller krijg je een mens niet gedemotiveerd.

Vaak is het net de onvoorwaardelijke inzet die de mensen de das om doet: omdat ze het doen, zonder knorren of morren, is men het evident beginnen vinden. En niet een uiting van extra motivatie of extra inzet.

Noot: Gelukkig gaat dit niet over mijzelf, in het onderwijs kan je nl. niet doorgroeien, maar het zou mij wel kunnen overkomen.


zondag, november 04, 2007

Reklaam


Reclame op dit blogje, we moeten dringend eens een product vinden dat daarvoor geschikt is.

Bij de De Morgen site besteden ze hun reclame uit, en dat doorkruist m.i. toch wel eens de redactionele lijn van het blad.

Gideon, dat zijn die gasten die hun Bijbelvertaling in hotelkamers achterlaten. Nobel, maar of de lezers van De Morgen helemaal blij zijn met reclame voor boeken à la
"De schrijver [...] geeft een duidelijke en objectieve beschrijving van de wetenschappelijke feiten en laat zien dat de feiten veel beter in de scheppingstheorie passen dan in de evolutietheorie...!"
of ook
"Bioloog Ben Hobrink laat in zijn uitvoerig gedocumenteerde boek onomstotelijk zien dat de Bijbel kennis bevat die de wetenschap duizenden jaren vooruit is. Toepassing daarvan had miljoenen mensen het leven kunnen redden, zoals bij de epidemieën van melaatsheid, pest en cholera. Ook nu zou deze kennis talloze ziektegevallen kunnen voorkomen, zoals hart- en vaatziekten en geslachtsziekten."
?

Automatisch genereren van content, dat zal toch nooit 100% sluitend zijn.


Split

Split second foto's, dat zijn van die dingen die in feite per toeval ontstaan. Cadrage, uitdrukking, beweging, men zou het niet beter kunnen als het expres was. Af en toe trek je er zelf eentje (al is deze van mijn zusje).
Liefde
Zoveel liefde, dat kan toch enkel op foto bestaan?

Probleem bij dat split-second gedoe: je fototoestel staat niet goed ingesteld. Kleuren en belichting zijn niet super. Moest er iemand met photoshoptalent bestaan die het eens wilt proberen, hier het origineel. Mail kan altijd rechtstreeks naar mij of via het flickr-account.
We leven om te leren.


donderdag, november 01, 2007

Halloween

Een briefje aan de deur met "kom gerust eens terug met driekoningen", dat moeten we toch ooit eens doen.

Anderen
vinden het net omgekeerd.