Cybercriminaliteit

Als het ergens over internetmisdrijven gaat, dan kunnen mensen precies niet goed verdragen dat dat iets heel ordinairs is. Er moet altijd een vleugje superintelligentehacker-saus over. Ten onrechte, volgens mij. Diefstal is altijd ordinair (behalve op TV).

Vorige week op Radio1.
Een veiligheidsspecialist van Symantec legt aan de presentatrice (Annelies Beck?) uit waarom Het Internet zo Gevaarlijk is. [klik]

De Expert:
- "Jah, mensen zetten informatie op het internet zonder dat ze weten dat deze publiek toegankelijk is."
Een eerste wenkbrauw raakt vast in een frons.

- "In uw geval zou ik een Google/Yahoo search kunnen doen op uw naam en dan al vrij vlug te weten komen dat u voor de VRT werkt."
zegt de expert die op dat moment in de studio van de VRT zit. Ik knots bijna tegen een boom. Dus zo kom je te weten dat iemand bij de VRT werkt!

Onnozeler dan dit voorbeeld werd het niet meer, maar zo ging het ongeveer verder.

- "Op die manier zou ik al vrij vlug kunnen zien dat u een emailadres heeft op de VRT en daarmee zou ik u dan ongewenste emails kunnen sturen."
Hm. AnneliesPuntBeckAtVrtPuntBe misschien?

[...]
- "En hoe kan ik mij er tegen beveiligen?"
- "Wel, door ervoor te zorgen dat het toestel waarmee u op het internet gaat, goed beveiligd is."
Informatie.

- "De mensen denken dat antivirus alleen voldoende is, maar wij (Symantec) zijn er in geslaagd om een pakket te maken om de pc compleet te beveilingen."
Einde gesprek.

Natuurlijk is cybercriminaliteit een probleem, maar er is een groot verschil tussen, bijvoorbeeld, het vinden van "een" paswoord in een groep van 1000 gebruikers, tegenover het vinden van het paswoord van één geïsoleerd individu.