Sponzen Ridder

dit is steeds meer een blog, dan wel een homepage

zaterdag, mei 05, 2007

Goede werken

Kruispunt. Rode kruis. Stickers.

Ik ben tamelijk conservatief wat betreft goede werken, al sinds mijn studententijd. Elke organisatie heeft zijn traditie om geld in te zamelen, en daar moeten ze niet te vlug van afwijken. Al die organisaties die het goede nastreven, moeten niet proberen om elkaar vliegen af te vangen. Het stoort me uitermate, zodra ze dat doen.

Voor een deel koop ik spulletjes om mijn geweten te sussen, en die goede doelen weten dat. Maar ze weten ook dat wij weten dat ze het weten, en soms is het niet slecht om even te doen alsof.

Daarnaast steun ik vaak mensen uit principe: als zij zich vol engagement achter een goede zaak willen zetten, dan steun ik graag dat engagement - wat het goede van de zaak betreft, betrouw ik op hun oordeel.

Een overzicht:
* 11.11.11 koop ik altijd aan de deur; zij zijn de enige die aan mij plantjes kunnen slijten (de anderen moeten maar creatief zijn)
* bij de zelfmoordlijn reserveren we al onze verjaardagen; ik hou van mensen die tegen de stroom in roeien
* op kruispunten geef ik enkel aan het Rode Kruis; mijn bloed ook, maar niet op een kruispunt
* te-opereren kinderen aan warenhuizen, zelden
* de Damiaanactie verkoopt al jaren zeer bruikbare stiften; dat vind ik een schitterend idee: goede-doelen-brol die écht nuttig is
* de Daklozenkrant staat aan de Aldi in Aarschot, maar ik twijfel soms
* Unicef, nooit. Zij behoren andere paden te bewandelen
* Artsen Zonder Grenzen is een fijn randgeval; ik zou ze graag steunen indien ze niet zulke opdringerige marketing hadden. Mijn laatste gift heb ik hier al helemaal zien terugkomen in ongewenst vierkleurendrukwerk. Positief vind ik hun openheid wat betreft de besteding van hun geld.
* projecten van kennissen en familie van kennissen en familie moet een mens altijd steunen
* bij televisie-fundraisingtoestanden heb ik hetzelfde gevoel als bij vele awards en eredoctoraten: ze lijken soms méér te blinken tot meerdere eer en glorie van zij die het organiseren dan van de gevierde;
* Vredeseilanden vind ik ook heel interessant, maar die komen zelden langs

De som van dit alles is niet spectaculair hoog, al denk ik wel dat we tot aan de beruchte 0,7% van ons gezinsinkomen geraken.

[noot]


8 Comments:

At 2:47 a.m., Anonymous Anoniem said...

als ik tegen die van grienpies zeg dat ik al voor grienpies stort, geloven ze me nooit. slecht voor de marketing van die van grienpies, zeg ik u.

 
At 2:08 p.m., Blogger Sponzen ridder said...

... en die maken nog altijd vierkleurendruk folders op hoogwaardig gebleekt papier? Dat vond ik ook al niet zo slim.

 
At 4:05 p.m., Anonymous Anoniem said...

Hachiko verdorie!
www.hachiko.org!

Hun benefiet, verkoop van hondenspulletjes, kaas en wijn avonden, demo's, overhandigingsfeest, etc etc etc.
Als ik nog eens iets zo doe voor Hachiko staat het zeker op mijn weblog: abonneren en doen hé?

Liefs

 
At 9:41 p.m., Anonymous Anoniem said...

volgens mij wordt het blaadje van grienpies op oud papier gedrukt. enfin ik heb aangekruist dat ik het allemaal niet moet hebben.

 
At 9:52 p.m., Blogger Sponzen ridder said...

Geen papier lijkt idd. beter dan oud papier.

Het strafste wat ik ooit heb aangekregen (niet van greenpeas (hoe schrijf je dat nu weer tegoei?), wel van de tetrabrick mannen) was een foldertje op blinkend papier met in veelkleurendruk een patroon van recyclagepapier op de achtergrond. Waarschijnlijk kregen ze echt recyclagepapier niet zo mooi als wanneer ze het namaakten.

 
At 12:53 p.m., Anonymous Anoniem said...

het strafste vond ik jean-luc dehaene in de ton van oxfam.

 
At 8:34 p.m., Blogger Unknown said...

vredeseilanden houdt één keer per jaar een verkoopsactie het derde weekend van januari. de lokale afdelingen mogen zelf beslissen hoe ze die organiseren. het hangt dus van de lokale afdeling af of ze er voor opteren om deur aan deur verkoop te doen. de lokale afdeling kan ook nog kiezen of ze meerder activiteiten organiseren voor sympathisanten. in oostenden organiseren wij vaak een 'trek door de wereld' quiz... soms eens een concert... of een fuif... het is wel een fijn goed doel, wellicht kan je er niet 100 procent van uitgaan of het geld altijd goed terechtkomt maar ze proberen toch veel feedback te geven over projecten en zijn heel transparant over uitgavenbeleid. o ja, ze hebben projecten in België ook voor de bio-landbouw.

 
At 10:24 p.m., Blogger Sponzen ridder said...

Stond Dehaene ook niet bloot op een komoptegenkanker affiche? Hij heeft de smaak duidelijk te pakken.

-> Wat ik aan vredeseilanden sterk vind, is dat ze (als dat echt waar is) heel hard proberen om na een project weer weg te gaan en de mensen op eigen kracht laten doorgaan.

 

Een reactie posten

<< Home